Ellen Davidzon
‘At the heart of creation, is celebration’ – dit adagium lijkt te zijn gemaakt voor Ellen Davidzon. Als schilder viert ze het leven, met schilderijen die zo barsten van vreugde voor het leven of met zo’n tedere, diep menselijke interesse, dat ze je vrijwel altijd raken.
Over Ellen Davidzon
Kunstschilder Ellen Davidzon (Amsterdam, 1971), creëert met haar losse toets en lichtgekleurde palet figuratieve, impressionistische stad- en strandscenes, als ook portretten. Door zich te focussen op de schoonheid en te spelen met het licht laat Davidzon de wereld er wat zachter uitzien.
Davidzon is met haar meest recente serie ‘Boundaries’ een meer abstracte en persoonlijke richting ingeslagen. Haar kenmerkende signatuur is gebleven. Haar onderwerpen zijn de verschillende emoties en thema’s uit het leven, verbeeld in metaforen, kleur en sfeer. Davidzons inspiratiebronnen zijn zeer divers; onder andere foto’s, kunst, muziek, sociale media en ervaringen worden door Davidzon gefilterd en omgezet naar een beeld op doek.
Inmiddels schildert de autodidactische Davidzon al 20 jaar. Na een oriëntatieopleiding in de kunst koos Davidzon voor een opleiding sociale psychologie aan de Universiteit van Amsterdam. Het uitgangspunt van de sociale psychologie – hoe het individu zich tot zijn sociale omgeving verhoudt – zien we terug in de emoties en verhalen in Davidzons werk. “De energie die het werk uitstraalt raakt en verbindt: dat is mijn doel”, aldus Davidzon.
Stad en strand
Iedereen die ooit een dag op het strand heeft doorgebracht, in The Hamptons, het zuiden van Frankrijk of langs de Noordzeekust, zal zichzelf herkennen in het werk van Ellen Davidzon. Met impressionistische, losse aanrakingen en subtiele kleuren schildert ze kinderen die spelen in de branding, een eenzame visser in het zand, kleurrijke vliegers die dansen tegen een felblauwe hemel.
Haar werk ziet diep geworteld in de Europese cultuur, zowel in stijl als in onderwerp. ‘Ik ben dol op Scandinavische stranden, of die van de Waddenzee: het dunne, wazige licht. Maar ook de Amsterdamse grachten, waar het zonlicht wordt gefilterd door de groene bladeren van de bomen en zilverachtig weerkaatst op het water; het gevoel van geluk in het voorjaar, dat eerste moment waarop je met blote benen weer op je fiets kunt rijden. Het gaat om dat spirituele element dat mensen verenigt. Dat is waar ik naar op zoek ben en wat ik probeer uit te beelden. ‘
De sfeer in deze schilderijen is elegant en licht, de kleuren zijn vrolijk en de penseelstreken los. Hier creëert Ellen Davidzon de wereld die ze wil zien: een moeder die haar kind opheft, tieners die op hun iPhones spelen. Het roept zowel de vreugde van herkenning als een verhoogde realiteit op. ‘In deze werken schilder ik waar ik me goed in voel’, vindt Ellen. ‘Ik laat weg wat ik niet leuk vind – ik wil de schoonheid in het nu zien.’
Boundaries
Met haar nieuwe serie ‘Boundaries’ zet Ellen Davidzon de volgende stap – door grenzen binnenwaarts te verleggen. Als de aardse werkelijkheid haar strand- en stadsgezichten regeert, dan vinden we hier inzichten in de menselijke psyche. ‘Boundaries gaat over het deel van het leven waarvan ik weet dat het er ook is – het leven zit vol contrasten. Hoe verleg je je grenzen en omarm je deze dingen zonder jezelf te verliezen?
De horizontale balken in deze schilderijen zijn een symbool voor deze grenzen en verbinden tegelijkertijd alle werken met elkaar, de manier waarop verhaallijnen in dromen verweven zijn. ‘
Elk werk toont het thema ‘Contrast’ en de manier om hiermee om te gaan, waardoor een betekenislaag ontstaat. ‘Infinity’ toont een tekening van een liefhebbend paar dat vastzit aan een muur, naast het cijfer 8, een symbool van oneindigheid. De muur is ook bedekt met een bloeiende tak, die op tijd zal verwelken. In ‘Promised Land’ spoelen twee figuren aan de wal op een goudkleurig strand, met roze-rode bergen op de achtergrond – maar is het zo’n paradijselijk land?
‘Mijn inspiratie voor Boundaries is behoorlijk divers’, bevestigt ze. ‘Foto’s, kleur, kunst, muziek, religie. Ik filter alles en vertaal het op doek. ‘Het werk van fotograaf Hendrik Kerstens verschijnt, maar ook kunstenaars als Henri Matisse, Hélène Schjerfbcck en Geer van Velde inspireren haar. De cirkel lijkt compleet met ‘Beach’, een leeg strandzicht waar zowel het witte schuim van de branding als de donkerblauwe zee als een lichtbundel verschijnen. Geen spelende kinderen hier, maar kleine figuren ver weg, overweegend. Het leven zoals het is, gefilterd door de ogen – en borstels van de schilder Ellen Davidzon.
Geïnteresseerd?
Neem dan vrijblijvend contact op
