Met haar nieuwe serie ‘Boundaries’ zet Ellen Davidzon de volgende stap – door grenzen binnenwaarts te verleggen. Als de aardse werkelijkheid haar strand- en stadsgezichten regeert, dan vinden we hier inzichten in de menselijke psyche. ‘Boundaries gaat over het deel van het leven waarvan ik weet dat het er ook is – het leven zit vol contrasten. Hoe verleg je je grenzen en omarm je deze dingen zonder jezelf te verliezen?
De horizontale balken in deze schilderijen zijn een symbool voor deze grenzen en verbinden tegelijkertijd alle werken met elkaar, de manier waarop verhaallijnen in dromen verweven zijn. ‘
Elk werk toont het thema ‘Contrast’ en de manier om hiermee om te gaan, waardoor een betekenislaag ontstaat. ‘Infinity’ toont een tekening van een liefhebbend paar dat vastzit aan een muur, naast het cijfer 8, een symbool van oneindigheid. De muur is ook bedekt met een bloeiende tak, die op tijd zal verwelken. In ‘Promised Land’ spoelen twee figuren aan de wal op een goudkleurig strand, met roze-rode bergen op de achtergrond – maar is het zo’n paradijselijk land?
‘Mijn inspiratie voor Boundaries is behoorlijk divers’, bevestigt ze. ‘Foto’s, kleur, kunst, muziek, religie. Ik filter alles en vertaal het op doek. ‘Het werk van fotograaf Hendrik Kerstens verschijnt, maar ook kunstenaars als Henri Matisse, Hélène Schjerfbcck en Geer van Velde inspireren haar. De cirkel lijkt compleet met ‘Beach’, een leeg strandzicht waar zowel het witte schuim van de branding als de donkerblauwe zee als een lichtbundel verschijnen. Geen spelende kinderen hier, maar kleine figuren ver weg, overweegend. Het leven zoals het is, gefilterd door de ogen – en borstels van de schilder Ellen Davidzon.